Όπως οι δυνατότητες του APT που εξετάσαμε προηγουμένως, οι χρήστες των διανομών που βασίζονται σε RPM είναι σε θέση να κατεβάσουν ένα κομμάτι του λογισμικού (συμπεριλαμβανομένων όλων των εξαρτημάτων του), να το εγκαταστήσουν και να το ενημερώσουν με τις τελευταίες εκδόσεις. Στην πραγματικότητα, οι διανομές όπως το PCLinuxOS και το ALT Linux χρησιμοποιούν APT άμεσα με πακέτα RPM.

Για τις διανομές που βασίζονται στο Red Hat, ο κύριος τρόπος διαχείρισης του λογισμικού είναι μέσω του YUM. Το YUM, ή το Yellowdog Updater, Modified, είναι μια επανεγγραφή του εργαλείου updater του Yellow Dog Linux, το οποίο από τότε υιοθετήθηκε από μεγάλες διανομές, όπως το Fedora, το CentOS και το ίδιο το Red Hat.

YUM Αποθετήρια

Το λογισμικό που είναι διαθέσιμο μέσω του YUM φυλάσσεται σε ηλεκτρονικά αποθετήρια, είτε σε τοπικό μηχάνημα είτε σε τοποθεσία προσβάσιμη από το δίκτυο (το HTTP είναι το πιο κοινό, αλλά υποστηρίζεται επίσης το τοπικό αρχείο: /// ή ftp: //). Κάθε αποθήκη έχει έναν υποκατάλογο που ονομάζεται "/ repodata" και περιέχει πληροφορίες σχετικά με την αποθήκη. Αυτές οι πληροφορίες διατηρούνται σε μια σειρά από αρχεία κεφαλίδας, συμπεριλαμβανομένων των εξής:

  • πρωταρχικός
  • άλλα
  • λίστες αρχείων

Κάθε μία από αυτές τις κεφαλίδες είναι σε μορφή Gzipped XML καθώς και σε μορφή συμπιεσμένου SQLite BZ2. Ένα αρχείο "repomd.xml" περιέχει πληροφορίες σχετικά με το αποθετήριο ως σύνολο.

Διαμόρφωση ενός καταστήματος YUM

Η δημιουργία ενός νέου χώρου αποθήκευσης YUM περιλαμβάνει τη λήψη του αρχείου .repo του αποθετηρίου και την αντιγραφή στον κατάλογο "/etc/yum/yum.repos.d/" ή τη δημιουργία αυτού του αρχείου εάν δεν παρέχεται. Εναλλακτικά, οι αλλαγές μπορούν επίσης να συμπεριληφθούν στο αρχείο "/etc/yum.conf", αν και αυτό δεν συνιστάται. Μόλις διαμορφωθεί το αποθετήριο, μπορείτε να εγκαταστήσετε ή να ενημερώσετε ελεύθερα το λογισμικό από αυτό.

Σημειώστε δύο κύριες διαφορές μεταξύ της λειτουργίας RPM / YUM και DEB / APT:

  • Πρώτον, μόλις ρυθμιστεί ένας νέος χώρος αποθήκευσης, το YUM δεν απαιτεί το ισοδύναμο της εντολής * apt-get update * της APT. Αντίθετα, όταν γίνει το αίτημα για εγκατάσταση ενός πακέτου, το YUM θα ελέγξει τα διαθέσιμα αποθετήρια για το συγκεκριμένο πακέτο όταν εκτελείται η εντολή.
  • Επιπλέον, σε αντίθεση με την εντολή * add-apt-repository * του Ubuntu, η οποία κάνει αυτόματες λήψεις, εγκαθιστά και διαμορφώνει (όπως το κλειδί υπογραφής για τα πακέτα στο αποθετήριο), οι εντολές YUM της γραμμής εντολών δεν περιλαμβάνουν αυτή τη λειτουργία . Ωστόσο, αυτό είναι κάτι που ένας διευθυντής πακέτων GUI πιθανώς διευκολύνει.

Χρήσιμες εντολές YUM

Τα παρακάτω είναι μερικές από τις πιο κοινές λειτουργίες που χρησιμοποιούν τις εντολές YUM:

  • yum search [search term] : Αυτή η εντολή, όπως φαίνεται, θα αναζητήσει οποιαδήποτε υπάρχοντα διαμορφωμένα αποθετήρια για πακέτα που περιέχουν τον όρο αναζήτησης.
  • yum install [όνομα πακέτου] : Αυτό θα εγκαταστήσει το καθορισμένο πακέτο και τις εξαρτήσεις του.
  • yum check-updates : Αυτή η εντολή θα παρουσιάσει μια λίστα πακέτων για τα οποία είναι διαθέσιμη μια ενημέρωση.
  • yum update : Εάν αυτή η εντολή εκδοθεί χωρίς όνομα πακέτου ως όρισμα, θα ενημερώσει όλα τα πακέτα στο σύστημα. Διαφορετικά, μπορεί να παρέχεται ένα όνομα πακέτου για την ενημέρωση μόνο του πακέτου.
  • yum remove [όνομα πακέτου] : Αυτή η εντολή θα απεγκαταστήσει το καθορισμένο πακέτο και όλα τα πακέτα που εξαρτώνται από αυτό.

Ενώ στη δομή υπάρχουν διαφορές μεταξύ των διανομών που βασίζονται σε RPM και DEB, στην πράξη είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα σύνταξης γραμμής εντολών. Έτσι, εάν ο προϊστάμενός σας είναι νευρικός σχετικά με την ανάπτυξη ενός διακομιστή Ubuntu και σας αρέσει τα ζεστά fuzzies που προσφέρει το Red Hat, βεβαιωθείτε ότι θα διαχειρίζεστε το λογισμικό με τους καλύτερους από αυτούς σε χρόνο μηδέν με το YUM.