Η ίδια η φύση της Δημόσιας Άδειας GNU (GPL) διασφαλίζει ότι κάθε έργο, εταιρεία ή οργανισμός που κατασκευάζει προϊόντα βασισμένα σε λογισμικό με άδεια χρήσης της GPL πρέπει να αποδεσμεύσει την πηγή για αυτή την παράγωγη εργασία. Και παρόλο που είναι δυνατό να το κάνουμε αυτό με ένα σκοτεινό τρόπο που δεν είναι πολύ χρήσιμο, αυτό δεν είναι αυτό που κάνει το Red Hat. Το Red Hat υπήρξε πυλώνας της κοινότητας ανοιχτού κώδικα για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Οι δικές του διανομές και οι διανομές στις οποίες συμβάλλει, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο οικοσύστημα του Linux. Μία από αυτές τις διανομές είναι το Red Hat Enterprise Linux (RHEL). Είναι μια εμπορική διανομή που απευθύνεται κυρίως σε μεγάλες επιχειρήσεις. Ως εμπορικό προϊόν, δεν υπάρχει δωρεάν έκδοση. Εάν θέλετε να εκτελέσετε RHEL, πρέπει να αγοράσετε μια άδεια.

Ωστόσο, επειδή η RHEL βασίζεται σε λογισμικό ανοιχτού κώδικα, η Red Hat δημοσιεύει επίσης τον πηγαίο κώδικα που χρησιμοποίησε για να την κατασκευάσει. Το όνομα Red Hat είναι εμπορικό σήμα, οπότε δεν είναι δυνατόν να ξαναχτίσουμε τις πηγές και να δημοσιεύσουμε τη διανομή. Ωστόσο, είναι δυνατό να δημιουργηθεί μια νέα διανομή βασισμένη σε εκείνες τις πηγές που προσφέρει δυαδική συμβατότητα και έχει το ίδιο αποτέλεσμα με το RHEL. Υπάρχουν πολλά έργα που ανακατασκευάστηκαν από το RHEL, συμπεριλαμβανομένου του Scientific Linux και του Oracle Linux, αλλά ίσως η πιο γνωστή από αυτές τις διανομές με βάση το RHEL είναι το CentOS.

Υπάρχει ένα ακόμη μικρό κομμάτι πληροφοριών που συμπληρώνει την εικόνα μας για το CentOS. Τον Ιανουάριο του 2014, η Red Hat ανέλαβε βασικά το έργο CentOS. Το εμπορικό σήμα CentOS μεταφέρθηκε στο Red Hat και η εταιρεία ξεκίνησε να πληρώνει τους περισσότερους από τους κορυφαίους προγραμματιστές του CentOS. Αυτό σημαίνει ότι το CentOS είναι πλέον επίσημος κλώνος RHEL!

Τον Ιούνιο του 2014, η Red Hat κυκλοφόρησε την επόμενη σημαντική έκδοση της επιχειρηματικής διανομής της - Red Hat Enterprise Linux 7. Η CentOS δημοσίευσε στη συνέχεια το CentOS 7.0, την πρώτη έκδοση από την CentOS που χρηματοδοτήθηκε από την Red Hat.

Τι νέο υπάρχει για το CentOS 7;

Το CentOS 7 εισάγει αρκετές σημαντικές αλλαγές στη γραμμή CentOS 6.x. Πρώτον, το CentOS χρησιμοποιεί τώρα το XFS ως το προεπιλεγμένο σύστημα αρχείων. Δεύτερον, το OpenJDK-7 είναι τώρα το προεπιλεγμένο JDK. Τρίτον, το "initd" έχει αντικατασταθεί από το "systemd". Άλλες αλλαγές περιλαμβάνουν τη χρήση του Linux Kernel 3.10.0, την υποστήριξη για Linux Containers και τη συμπερίληψη των Open VMware Tools και των οδηγών 3D γραφικών από το κουτί.

Υπάρχει επίσης ένα νέο σχήμα αρίθμησης με το CentOS 7. Το επίσημο όνομα της πρώτης έκδοσης είναι το CentOS 7.0-1406. Το "7.0" προέρχεται από το RHEL 7.0 και το "1406" δηλώνει τη σφραγίδα του κωδικού που περιλαμβάνεται στην έκδοση (π.χ. Ιούνιος 2014). Η σφραγίδα του μήνα θα επιτρέψει στο CentOS να κάνει εκ νέου περιστροφή με τις πιο πρόσφατες διορθώσεις σφαλμάτων και σφαλμάτων, διατηρώντας ταυτόχρονα τη σύνδεση με τον αριθμό έκδοσης RHEL.

Εγκατάσταση

Κάντε λήψη του .iso DVD από την ιστοσελίδα του CentOS και εγγράψτε το σε ένα δίσκο. Σημειώστε ότι το CentOS 7 υποστηρίζει μόνο επεξεργαστές 64 bit. Εκκινήστε τον υπολογιστή σας από το DVD. Ίσως χρειαστεί να αλλάξετε τις ρυθμίσεις του BIOS για να εκκινήσετε τον υπολογιστή σας από μια μονάδα οπτικού δίσκου. Στο μενού εκκίνησης, επιλέξτε "Εγκατάσταση CentOS 7" και πατήστε ENTER.

Επιλέξτε τη γλώσσα εγκατάστασης και κάντε κλικ στο κουμπί "Επόμενο". Στη σελίδα σύνοψης σελίδας εγκατάστασης ελέγξτε τα στοιχεία που χρειάζονται προσοχή (αυτά που επισημαίνονται με θαυμαστικό). Ένα στοιχείο το οποίο σίγουρα θα χρειαστεί προσοχή είναι ο "Προορισμός εγκατάστασης". Κάντε κλικ στο εικονίδιο και επιλέξτε τις συσκευές στις οποίες θέλετε να εγκαταστήσετε. Το CentOS προσφέρει μια αυτόματη επιλογή διαμοιρασμού, καθώς και τη δυνατότητα να κάνετε το δικό σας διαχωρισμό.

Όπως προαναφέρθηκε, το CentOS χρησιμοποιεί τώρα το XFS ως το προεπιλεγμένο σύστημα αρχείων του. Εάν θέλετε να χρησιμοποιήσετε άλλο σύστημα αρχείων, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε την επιλογή "Θα διαμορφώσω διαμέριση". Σύμφωνα με το Red Hat, το XFS είναι ταχύτερο από το EXT4 σε πραγματικές χρήσεις. Το XFS σχεδιάστηκε αρχικά στη Silicon Graphics, Inc. και μπορεί να υποστηρίξει συστήματα αρχείων έως και 16 εξάμπες (περίπου 16 εκατομμύρια terabytes). Το XFS υποστηρίζει επίσης μεμονωμένα αρχεία έως 8 exabytes (περίπου 8 εκατομμύρια terabytes) και δομές καταλόγων με δεκάδες εκατομμύρια καταχωρήσεις. Το XFS υποστηρίζει επίσης τη δημοσιοποίηση των μεταδεδομένων, γεγονός που καθιστά την ανάκαμψη συντριβής πιο γρήγορη.

Η προεπιλεγμένη επιλογή λογισμικού είναι μόνο για ένα ελάχιστο σύστημα, χωρίς GUI. Κάντε κλικ στην επιλογή "Επιλογή λογισμικού" για να επιλέξετε μεταξύ "Αρχείου και διακομιστή εκτύπωσης", "Βασικού διακομιστή Web", "Host Virtualization" ή επιφάνεια εργασίας GNOME ή KDE. Το CentOS 7 μετακινήθηκε στο GNOME 3, όπως και το έργο Fedora.

Όταν είστε έτοιμοι, κάντε κλικ στην επιλογή "Έναρξη εγκατάστασης". Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εγκατάστασης μπορείτε να ορίσετε τον κωδικό πρόσβασης ρίζας και να προσθέσετε τουλάχιστον ένα λογαριασμό χρήστη.

Μόλις τελειώσει η εγκατάσταση, κάντε κλικ στην επιλογή "Επανεκκίνηση" για να επανεκκινήσετε το σύστημά σας.

Το σύστημα είτε θα επανεκκινήσει στη γραμμή εντολών είτε στην επιφάνεια εργασίας, ανάλογα με τα πακέτα που εγκαταστήσατε. Η εγκατάσταση του "GNOME Desktop" μαζί με τα πρόσθετα "Εφαρμογές Διαδικτύου" και "Σουίτα Office και Παραγωγικότητα" κάνουν μια λογική επιφάνεια εργασίας. Φυσικά, πολλοί άνθρωποι θα χρησιμοποιήσουν το CentOS ως διακομιστή, ωστόσο οι επιλογές επιφάνειας εργασίας δείχνουν ότι μπορούν να τροποποιηθούν για σχεδόν οποιαδήποτε διαμόρφωση από διακομιστή ή φιλοξενία virtualization σε ένα "Developer and Creative Workstation".

Το CentOS διαθέτει μια ισχυρή κοινότητα χρηστών. αν έχετε προβλήματα με την εγκατάσταση ή τυχόν ερωτήσεις σχετικά με τη χρήση του CentOS, δοκιμάστε τα φόρουμ.